Η οροσειρά της Δίρφυος οφείλει κατά πάσα πιθανότητα το όνομά της στην παράφραση της ψηλότερης κορυφής τής Δέλφη, ομόριζο με το όνομα των Δελφών. Αν πραγματικά ισχύει η άποψη αυτή, τότε Δίρφυ ή Δέλφης σημαίνει ο ομφαλός, το κέντρο.
Τόπος γέννησης και λατρείας της θεάς Ήρας στην αρχαιότητα, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, η Δέλφη φιλοξενούσε ιερό αφιερωμένο στη βασίλισσα των θεών, όπου με βάση την μυθολογία έγινε ο γάμος της με τον Δία. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, το όνομα του βουνού προέρχεται από τους Διρφύους, μυθολογικά πρόσωπα που απεικονίζονταν με πόδια όφεων και θεωρούνταν δυνατοί και ιεροί, διότι ο όφις θεωρείτο ιερό πρόσωπο.
Σύμφωνα με την παράδοση, στη Δίρφη φύεται η λαμπηδόνα, μυθικό θαυματουργό φυτό με την μοναδική ιδιότητα να λάμπει τη νύχτα, ενώ την ημέρα δεν είναι ορατό.
Όποιος αποκτήσει μια λαμπηδόνα γίνεται πολύ πλούσιος, μιας και ό,τι αγγίζει με αυτήν γίνεται καθαρό χρυσάφι.
